Missale
Meum

Św. Stanisława Kostki, Wyznawcy

Św. Stanisław Kostka urodził się w Rostkowie 28 października 1550 roku jako drugi syn kasztelana zakroczymskiego. Od dzieciństwa odznaczał się nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Matki Bożej. Razem z bratem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Gdy ciężko zachorował w domu luteranina Kimberkera, który nie chciał dopuścić kapłana, otrzymał Komunię świętą z ręki Anioła (sekreta). Miał również widzenie Matki Bożej, która poleciła mu wstąpić do zakonu Jezuitów. Ponieważ nie mógł liczyć na pozwolenie rodziców, w przebraniu uciekł z Wiednia, pieszo dotarł do Dylingi w Bawarii i zgłosił się u św. Piotra Kanizjusza. Święty ten wysłał go do Rzymu, gdzie św. Franciszek Borgiasz przyjął Stanisława do nowicjatu. W nowicjacie Stanisław budował całe otoczenie wzorowym życiem. Trawiony ogniem miłości Bożej wyprosił sobie śmierć w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 1568 roku. Relikwie jego spoczywają w Rzymie w Kościele św. Andrzeja na Кwirуnale. Św. Stanisław jest drugorzędnym patronem Polski.

Introit

Mdr 4:13-14
Stawszy się w krótkim czasie doskonałym, wypełnił czasów wiele. Podobała się bowiem Bogu dusza jego; dlatego pośpieszył, by wyprowadzić go z pośrodka nieprawości.
Ps 112:1
Chwalcie, o dzieci, Pana, chwalcie imię Pańskie.
Chwała Ojcu…
Stawszy się w krótkim czasie doskonałym, wypełnił czasów wiele. Podobała się bowiem Bogu dusza jego; dlatego pośpieszył, by wyprowadzić go z pośrodka nieprawości.

Kolekta

Boże, któryś wśród wielu cudów Swej mądrości udzielił łaski dojrzałej świętości nawet w wieku młodzieńczym, spraw, prosimy Cię, abyśmy za przykładem św. Stanisława gorliwie przez pracę czas wyzyskując, skwapliwie zdążali do wiekuistego pokoju.
Przez Pana…

Lekcja

Czytanie z Księgi Mądrości.
Mdr 4:7-18
Sprawiedliwy, jeśli umrze przedwcześnie, dozna ochłody. Czcigodna bowiem starość nie jest ta, która trwa długo lub odmierzana jest liczbą lat. Za siwiznę uchodzi rozum człowieka, a za wiek sędziwy – życie nieskalane. Umiłowany Bogu się spodobał, a żyjąc pośród grzeszników, został zabrany. Wyrwany został, by złość nie odmieniła jego umysłu albo ułuda nie oszukała jego duszy. Urok bowiem marności zaciemnia dobro, a niestałość pożądania powoduje upadek duszy niewinnej. Stawszy się w krótkim czasie doskonałym, wypełnił czasów wiele. Podobała się bowiem Bogu dusza jego; dlatego pośpieszył, by wyprowadzić go z pośrodka nieprawości. Ludzie zaś widzą to, nie rozumiejąc ani rozważając w swym sercu, że łaska Boża i miłosierdzie jest ze świętymi Jego i troszczy się o swych wybranych. Sprawiedliwy zmarły oskarża żyjących bezbożnych, a młodość prędzej zakończona – długie życie niezbożnego.

Graduał

Ps 20:3-4
Spełniłeś pragnienie jego serca, prośbie ust jego nie odmówiłeś.
℣. Uprzedziłeś go hojnym błogosławieństwem. Alleluja, alleluja.
Ps 118:152
Od początku wiedziałem o Twych przykazaniach, że je na wieki ustaliłeś. Alleluja.

Ewangelia

Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Mateusza.
Mt 19:13-21
Onego czasu: Przywiedziono do Jezusa dzieci: aby włożył na nie ręce i modlił się. A uczniowie gromili je. Lecz Jezus rzekł im: «Dajcie dzieciom pokój, a nie wzbraniajcie im przychodzić do mnie: takich jest bowiem Królestwo Niebieskie». A włożywszy na nie ręce, odszedł stamtąd. A oto ktoś zbliżając się rzekł Mu: «Nauczycielu dobry, co mam czynić dobrego, aby osiągnąć życie wieczne?» A On mu rzekł: «Czemu mię pytasz o dobro? Jeden tylko Bóg jest dobry. A jeśli chcesz wnijść do żywota, zachowuj przykazania». Rzekł mu: «Które?» Jezus zaś powiedział: «Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie mów fałszywego świadectwa, czcij ojca twego i matkę twoją, a miłuj bliźniego twego jako siebie samego». Rzecze Mu młodzieniec: «Wszystkiegom tego strzegł od młodości mojej, czegoż brak mi jeszcze?» Powiedział mu Jezus: «Jeżeli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyjdź i pójdź za mną».

Antyfona na Ofiarowanie

Ps 42:4
Przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który radością napełnia młodość moją.

Sekreta

Prosimy Cię, Panie, niech nas uczyni godnymi Chleba anielskiego wstawiennictwo św. Stanisława, który zasłużył, by go ręce anielskie tym Chlebem posiliły.
Przez Pana…

Prefacja

Prefacja zwykła
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:

Antyfona na Komunię

Syr 15:3
Nakarmił go Pan Chlebem żywota i rozumienia, i napoił go wodą zbawiennej mądrości.

Pokomunia

Prosimy Cię, Panie, za wstawiennictwem św. Stanisława, Twojego Wyznawcy, aby Pokarm niebieski, któryśmy przyjęli, przyniósł nam życie; niech stanie się dla nas chlebem rozumienia, a napój wodą zbawiennej mądrości.
Przez Pana…