☩ A. M. D. G. ☩
v5.15.0
W dniu dzisiejszym zapraszano wiernych na pierwszy egzamin katechumenów w najbliższą środę. Czytania Mszy świętej odnoszą się do Chrztu. Syryjczyk Naaman, cudownie uleczony z trądu przez kąpiel w Jordanie, to obraz tych pogan, którzy przez Chrzest wchodzą do Kościoła i stają się dziedzicami przywilejów narodu wybranego.
Ps 55:5
Bogu, którego słowem się chlubię, Panu, którego obietnicą się chlubię, Bogu ufam, nie będę się bał, cóż mi uczyni człowiek.
Ps 55:2
Zmiłuj się nade mną, Boże, bo depcze mnie człowiek, uciska mnie w nieustannej walce.
Chwała Ojcu…
Bogu, którego słowem się chlubię, Panu, którego obietnicą się chlubię, Bogu ufam, nie będę się bał, cóż mi uczyni człowiek.
Ps 55:5.
In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem: in Deo sperábo, non timebo, quid fáciat mihi homo.
Ps 55:2
Miserére mei, Deus, quóniam conculcávit me homo: tota die bellans tribulávit me.
Glória Patri…
In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem: in Deo sperábo, non timebo, quid fáciat mihi homo.
Prosimy Cię, Panie, wiej miłościwie łaskę Twoją w nasze serca, abyśmy wstrzymując się od pokarmów mięsnych, powściągali nasze zmysły od szkodliwych nadużyć.
Przez Pana…
Córdibus nostris, quǽsumus, Dómine, grátiam tuam benígnus infúnde: ut, sicut ab escis carnálibus abstinémus; ita sensus quoque nostros a nóxiis retrahámus excéssibus.
Per Dominum…
Czytanie z Księgi Królewskiej.
4 Krl 5:1-15
Oczyszczenie Naamana z trądu w wodach Jordanu to obraz oczyszczenia duszy w wodzie Chrztu świętego.
W one dni: Naaman, hetman króla syryjskiego, był mężem wielkim u pana swego i wysoko cenionym; przezeń bowiem dał Pan wybawienie Syrii; a był to mąż mężny i bogaty, ale trędowaty. A z Syrii wyszli byli łotrzyki i pojmali z ziemi izraelskiej dzieweczkę malutką; była ona na posłudze u żony Naamanowej, i rzekła do pani swojej: «Oby to pan mój był u proroka, który jest w Samarii! Pewnie by by go uzdrowił od trądu, który ma». Wszedł tedy Naaman do pana swego i powiedział mu mówiąc: «Tak a tak mówiła dzieweczka z ziemi izraelskiej». I rzekł mu król syryjski: «Jedźże, a poślę list do króla izraelskiego».
A gdy pojechał i wziął z sobą dziesięć talentów srebra i sześć tysięcy złotych, i dziesięć szat na zmianę, przyniósł list do króla izraelskiego w te słowa: «Gdy otrzymasz ten list, wiedz, iżem posłał do ciebie Naamana, sługę mego, abyś go uzdrowił od trądu jego». A gdy król izraelski list przeczytał, rozdarł szaty swe i rzekł: «Czym to ja jest Bóg, żebym mógł zabić i ożywić, iż ten posłał do mnie, abym uzdrowił człowieka od trądu jego? Przypatrzcie się a obaczcie, że zaczepki szuka przeciw mnie».
Gdy to usłyszał Elizeusz, mąż Boży, że król izraelski rozdarł szaty swoje, posłał do niego mówiąc: «Czemużeś rozdarł szaty swe? Niech przyjdzie do mnie, a niech wie, że jest prorok w Izraelu». Przyjechał tedy Naaman z końmi i wozami i stanął u drzwi domu Elizeuszowego. I wysłał do niego Elizeusz posłańca mówiąc: «Idź i obmyj się siedemkroć w Jordanie, a wróci się zdrowie ciału twemu i będziesz oczyszczony». Naaman rozgniewany odchodził mówiąc: «Mniemałem, że wynijdzie do mnie i stojąc wzywać będzie imienia Pana, Boga swego, i dotknie ręką swą miejsca trądu, i uzdrowi mię. Czyż nie lepsze są Amana i Farfar, rzeki Damaszku, niźli wszystkie wody izraelskie, żebym się w nich obmył i był oczyszczony?» Gdy tedy się obrócił i odjeżdżał gniewny, przystąpili do niego słudzy jego i rzekli mu: «Ojcze, chociażby był wielką rzecz Prorok powiedział, zaiste musiałbyś uczynić; jako daleko więcej, że teraz rzekł: Obmyj się, a będziesz oczyszczony?» Poszedł i obmył się w Jordanie siedemkroć według mowy męża Bożego, i naprawiło się ciało jego jak ciało dziecięcia malutkiego, i był oczyszczony. A wróciwszy się do męża Bożego ze wszystkim swym pocztem, przyszedł i stanął przed nim, i rzekł: «Prawdziwiem poznał, że nie masz innego Boga na wszystkiej ziemi, jeno tylko w Izraelu».
Léctio libri Regum.
4 Reg 5:1-15
In diébus illis: Náaman, princeps milítiæ regis Sýriæ, erat vir magnus apud dóminum suum, et honorátus: per illum enim dedit Dóminus salútem Sýriæ: erat autem vir fortis et dives, sed leprósus. Porro de Sýria egréssi fúerant latrúnculi, et captívam dúxerant de terra Israël puéllam párvulam, quæ erat in obséquio uxóris Náaman, quæ ait ad dóminam suam: Utinam fuísset dóminus meus ad Prophétam, qui est in Samaría: profécto curásset eum a lepra, quam habet. Ingréssus est ítaque Náaman ad dóminum suum, et nuntiávit ei, dicens: Sic et sic locúta est puélla de terra Israël. Dixítque ei rex Sýriæ: Vade, et mittam lítteras ad regem Israël. Qui cum proféctus esset, et tulísset secum decem talénta argénti, et sex míllia áureos, et decem mutatória vestimentórum, détulit lítteras ad regem Israël in hæc verba: Cum accéperis epístolam hanc, scito, quod míserim ad te Náaman servum meum, ut cures eum a lepra sua. Cumque legísset rex Israël lítteras, scidit vestiménta sua, et ait: Numquid Deus ego sum, ut occídere possim et vivificáre, quia iste misit ad me, ut curem hóminem a lepra sua? animadvértite et vidéte, quod occasiónes quærat advérsum me. Quod cum audísset Eliséus vir Dei, scidísse vidélicet regem Israël vestiménta sua, misit ad eum, dicens: Quare scidísti vestiménta tua? véniat ad me, et sciat esse prophétam in Israël. Venit ergo Náaman cum equis et cúrribus, et stetit ad óstium domus Eliséi: misítque ad eum Eliséus núntium, dicens: Vade, et laváre sépties in Jordáne, et recípiet sanitátem caro tua, atque mundáberis. Irátus Náaman recedébat, dicens: Putábam, quod egrederétur ad me, et stans invocáret nomen Dómini, Dei sui, et tángeret manu sua locum lepræ, et curáret me. Numquid non melióres sunt Abana et Pharphar, flúvii Damásci, ómnibus aquis Israël, ut laver in eis, et munder? Cum ergo vertísset se, et abíret indígnans, accessérunt ad eum servi sui, et locúti sunt ei: Pater, et si rem grandem dixísset tibi Prophéta, certe fácere debúeras: quanto magis quia nunc dixit tibi: Laváre, et mundáberis? Descéndit, et lavit in Jordáne sépties, juxta sermónem viri Dei, et restitúta est caro ejus, sicut caro púeri párvuli, et mundátus est. Reversúsque ad virum Dei cum univérso comitátu suo, venit, et stetit coram eo, et ait: Vere scio, quod non sit álius Deus in univérsa terra, nisi tantum in Israël.
Ps 55:9, 2
Wyznałem Tobie, Boże, życie moje, położyłeś łzy moje przed sobą.
℣. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo depcze mnie człowiek, uciska mnie w nieustannej walce.
@Tempora/Quadp3-3:Tractus1
Ps 55:9, 2
Deus, vitam meam annuntiávi tibi: posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
℣. Miserére mei, Dómine, quóniam conculcávit me homo: tota die bellans tribulávit me.
Tractus
Ps 102:10
Dómine, non secúndum peccáta nostra, quæ fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis.
Ps 78:8-9
℣. Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur)
℣. Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 4:23-30
Onego czasu rzekł Jezus do faryzeuszów: «Pewnie mi powiecie ową przypowieść: „Lekarzu, ulecz samego siebie”. Jako wielkie rzeczy, słyszeliśmy, żeś czynił w Kafarnaum, uczyńże też i tu, w ojczyźnie swojej».
I rzekł: «Zaprawdę powiadam wam, że żaden prorok nie jest mile przyjęty w ojczyźnie swojej. Prawdziwie powiadam wam, że choć wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, gdy niebo się zamknęło na lat trzy i sześć miesięcy, i był głód wielki na całej ziemi, do żadnej z nich nie był posłany Eliasz, jeno do owdowiałej niewiasty w Sarepcie sydońskiej. I wielu było trędowatych w Izraelu za Elizeusza proroka, ale żaden z nich nie był oczyszczony, jeno Naaman Syryjczyk».
A słysząc to, wszyscy w synagodze zapałali gniewem. I powstali, i wyrzucili Go poza miasto, i wywiedli Go na szczyt góry, na której miasto ich było wzniesione, aby Go strącić. A On przeszedłszy pośród nich, oddalił się.
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc 4:23-30.
In illo témpore: Dixit Jesus pharisǽis: Utique dicétis mihi hanc similitúdinem: Médice, cura teípsum: quanta audívimus facta in Caphárnaum, fac et hic in pátria tua. Ait autem: Amen, dico vobis, quia nemo prophéta accéptus est in pátria sua. In veritáte dico vobis, multæ víduæ erant in diébus Elíæ in Israël, quando clausum est cœlum annis tribus et ménsibus sex, cum facta esset fames magna in omni terra: et ad nullam illárum missus est Elías, nisi in Sarépta Sidóniæ ad mulíerem víduam. Et multi leprósi erant in Israël sub Eliséo Prophéta: et nemo eórum mundátus est nisi Náaman Syrus. Et repléti sunt omnes in synagóga ira, hæc audiéntes. Et surrexérunt, et ejecérunt illum extra civitátem: et duxérunt illum usque ad supercílium montis, super quem cívitas illórum erat ædificáta, ut præcipitárent eum. Ipse autem tránsiens per médium illórum, ibat.
Ps 54:2-3
Boże, usłysz modlitwę moją i nie odsuwaj się od mojej prośby, zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie.
Ps 54:2-3
Exáudi, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: inténde in me, et exáudi me.
Przemień, Panie, dar, który Ci składamy jako Twoi słudzy, w Sakrament niosący nam zbawienie.
Przez Pana…
Munus, quod tibi, Dómine, nostræ servitútis offérimus, tu salutáre nobis pérfice sacraméntum.
Per Dominum…
Prefacja Wielkopostna
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Ty przez post ciała uśmierzasz wady, podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody, przez Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
de Quadragesima
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus: Qui corporáli ieiúnio vítia cómprimis, mentem élevas, virtútem largíris et prǽmia: per Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces, ut admítti iúbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
Ps 13:7
Niech przyjdzie ze Syjonu zbawienie Izraela. Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael ucieszy.
Ps 13:7
Quis dabit ex Sion salutáre Israël? cum avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exsultábit Jacob, et lætábitur Israël.
Wszechmogący i miłosierny Boże, spraw, abyśmy czystą duszą przyjęli to, co spożyliśmy ustami.
Przez Pana…
Præsta, quǽsumus, omnípotens et miséricors Deus: ut, quod ore contíngimus, pura mente capiámus.
Per Dominum…
Módlmy się.
Pochylcie głowy wasze przed Bogiem.
Niechaj miłosierdzie Twoje, Panie, przyjdzie nam z pomocą i niech Twoja opieka wyzwoli nas od niebezpieczeństw grożących nam wskutek naszych grzechów, a Twoja moc nas zbawi.
Przez Pana…
Oratio super populum
Orémus.
Humiliáte cápita vestra Deo.
Subvéniat nobis, Dómine, misericórdia tua: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári.
Per Dominum…