☩ A. M. D. G. ☩
v5.15.0
Św. Monika, urodzona w Tagaście, w północnej Afryce, około roku 330, poślubiła poganina o gwałtownym charakterze, którego u schyłku jego życia pozyskała dla wiary chrześcijańskiej swoją łagodnością i cierpliwością. Odtąd główną jej troską stało się nawrócenie syna Augustyna, który ulegał wpływom heretyków i prowadził grzeszne życie. Swoimi łzami i modlitwami wyprosiła nawrócenie syna, który z czasem został biskupem i jednym z wielkich Doktorów Kościoła. Św. Monika dożyła jego Chrztu i wkrótce potem zmarła w Ostii w 387 r. Jest wzorem żony i matki chrześcijańskiej, która troszczy się również o dobro duchowe rodziny.
Ps 118:75; 118:120
Wiem, Panie, że słuszne są Twoje wyroki, żeś sprawiedliwie mnie trapił: drży moje ciało z bojaźni przed Tobą, lękam się Twoich wyroków. (Alleluja, alleluja.)
Ps 118:1
Błogosławieni, których droga jest niepokalana: którzy postępują zgodnie z prawem Pana.
Chwała Ojcu…
Wiem, Panie, że słuszne są Twoje wyroki, żeś sprawiedliwie mnie trapił: drży moje ciało z bojaźni przed Tobą, lękam się Twoich wyroków. (Alleluja, alleluja.)
Ps 118:75; 118:120
Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua, et in veritáte tua humiliásti me: confíge timóre tuo carnes meas, a mandátis tuis tímui. (Allelúja, allelúja.)
Ps 118:1
Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini.
Glória Patri…
Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua, et in veritáte tua humiliásti me: confíge timóre tuo carnes meas, a mandátis tuis tímui. (Allelúja, allelúja.)
Boże, pocieszycielu zasmuconych i nadziejo ufających Tobie, któryś miłosiernie przyjął rzewne łzy św. Moniki, udzielając łaski nawrócenia jej synowi Augustynowi; daj nam za przyczyną ich obojga opłakiwać nasze grzechy i znaleźć przebaczenie dzięki Twej łasce.
Przez Pana…
Deus, mæréntium consolátor et in te sperántium salus, qui beátæ Mónicæ pias lácrimas in conversióne fílii sui Augustíni misericórditer suscepísti: da nobis utriúsque intervéntu; peccáta nostra deploráre, et grátiæ tuæ indulgéntiam inveníre.
Per Dominum…
Z Księgi Przysłów Salomona.
Prz 31:10-17
10 Niewiastę mężną któż znajdzie? daleko i od ostatecznych granic cena jéj.
11 Ufa w niéj serce męża jéj, a korzyści nie będzie potrzebował.
12 Odda mu dobrem, a nie złem po wszystkie dni żywota swojego.
13 Szukała wełny i lnu, i robiła dowcipem rąk swoich.
14 Stała się jako okręt kupiecki, zdaleka przywożąca żywność swoję.
15 I w nocy wstawała i dała korzyść domownikom swoim i pokarmy służebnikom swoim.
16 Oglądała rolą i kupiła ją, z pożytku rąk swoich nasadziła winnicę.
17 Przepasała mocą biodra swoje, i zmocniła ramiona swoje.
De Parábolis Salomónis
Prov 31:10-17
10 Mulíerem fortem quis invéniet? procul et de últimis fínibus prétium ejus.
11 Confídit in ea cor viri sui, et spóliis non indigébit.
12 Reddet ei bonum, et non malum, ómnibus diébus vitæ suæ.
13 Quæsívit lanam et linum, et operáta est consília mánuum suárum.
14 Facta est quasi navis institóris, de longe portans panem suum.
15 Et de nocte surréxit, dedítque prædam domésticis suis, et cibária ancíllis suis.
16 Considerávit agrum, et emit eum; de fructu mánuum suárum plantávit víneam.
17 Accínxit fortitúdine lumbos suos, et roborávit bráchium suum.
Ps 44:3; 44:5
Wdzięk rozlał się na Twoich wargach, przeto Bóg pobłogosławił Cię na wieki.
℣. W obronie wiary i sprawiedliwości niech cudów dokona Twoja prawica. Alleluja, alleluja.
Ps 44:5
W chwale i piękności swojej wystąp, walcz zwycięsko i króluj. Alleluja.
Ps 44:3; 44:5
Diffúsa est grátia in labiis tuis: proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
℣. Propter veritátem et mansuetúdinem et justítiam: et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. Allelúja, allelúja.
Ps 44:5
Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde et regna. Allelúja.
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 7:11-16
Boleść Matki-Kościoła, który opłakuje swe dzieci pogrążone w grzechu śmiertelnym, wzrusza Zbawiciela i sprowadza łaskę zmartwychwstania dusz.
Onego czasu: Szedł Jezus do miasta, które zowią Naim, a z Nim szli uczniowie Jego i rzesza wielka. A gdy się przybliżył do bramy miejskiej, oto wynoszono umarłego, jedynaka matki jego, a ta była wdową, i liczna rzesza miejska szła z nią. A gdy ją ujrzał Pan, ulitował się nad nią i rzekł jej: «Nie płacz». I przystąpił, i dotknął się mar (a ci, co nieśli, stanęli). I rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» I usiadł umarły, i począł mówić, i oddał go matce jego.
A wszystkich zdjął strach i wielbili Boga mówiąc: «Prorok wielki powstał wśród nas, a Bóg nawiedził lud swój».
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 7:11-16
In illo témpore: Ibat Jesus in civitátem, quæ vocátur Naim: et ibant cum eo discípuli ejus et turba copiósa. Cum autem appropinquáret portæ civitátis, ecce, defúnctus efferebátur fílius únicus matris suæ: et hæc vídua erat, et turba civitátis multa cum illa. Quam cum vidísset Dóminus, misericórdia motus super eam, dixit illi: Noli flere. Et accéssit et tétigit lóculum. - Hi autem, qui portábant, stetérunt - Et ait: Adoléscens, tibi dico, surge. Et resédit, qui erat mórtuus, et cœpit loqui. Et dedit illum matri suæ. Accépit autem omnes timor: et magnificábant Deum, dicéntes: Quia Prophéta magnus surréxit in nobis: et quia Deus visitávit plebem suam.
@Commune/C7a
@Commune/C7a
Przyjmij, Panie, ofiarę, którą lud Tobie oddany składa ku czci Twoich Świętych, uznając, że dzięki ich zasługom doznał pomocy w ucisku.
Przez Pana…
Accépta tibi sit, Dómine, sacrátæ plebis oblátio pro tuórum honóre Sanctórum: quorum se méritis de tribulatióne percepísse cognóscit auxílium.
Per Dominum…
Prefacja Wielkanocna
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy Ciebie, Panie, zawsze, a zwłaszcza w tym dniu (w tym czasie) uroczyściej sławili, gdy jako nasza Pascha został ofiarowany Chrystus. On bowiem jest prawdziwym Barankiem, który zgładził grzechy świata; On umierając zniweczył naszą śmierć i zmartwychwstając przywrócił nam życie.
Przeto z Aniołami i Archaniołami, z Tronami i Państwami oraz ze wszystkimi hufcami wojska niebieskiego śpiewamy hymn ku Twej chwale, wołając bez końca:
Paschalis
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre: Te quidem, Dómine, omni témpore, sed in hoc potíssimum (sed tempore Passionis)
hac potíssimum nocte (sed octava Paschæ)
hac potíssimum die gloriósius prædicáre, cum Pascha nostrum immolátus est Christus. Ipse enim verus est Agnus, qui ábstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriéndo destrúxit et vitam resurgéndo reparávit. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cœléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
Ps 44:8
Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem wesela obficiej niż twe towarzyszki. (Alleluja.)
Ps 44:8
Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis. (Allelúja.)
Nasyciłeś, Panie, rodzinę Twoją świętymi darami: wzmacniaj nas stale za wstawiennictwem tej, której uroczystość obchodzimy.
Przez Pana…
Satiásti, Dómine, famíliam tuam munéribus sacris: ejus, quǽsumus, semper interventióne nos réfove, cujus sollémnia celebrámus.
Per Dominum…