☩ A. M. D. G. ☩
v5.13.1
Przez Chrzest staliśmy się przybranymi dziećmi Bożymi. W duszach naszych zamieszkał Duch Święty, który budzi w nas tęsknotę, za życiem wiecznym. Aby je osiągnąć powinniśmy iść za Jego natchnieniami, a nie kierować się pożądliwościami (lekcja). W dążeniu do życia wewnętrznego powinniśmy okazać większą roztropność i zapobiegliwość od ludzi uwikłanych w sprawach świata. O dobra wieczne trzeba się starać z większą gorliwością niż o zabezpieczenie przyszłości doczesnej (ewangelia). Modlimy się o umiejętność dobrego wykorzystania doczesności dla dobra duszy (kolekta, sekreta).
Suplement: Objaśnienia Ewangelii
Ps 47:10-11
O Boże, przyjęliśmy Twe miłosierdzie w pośrodku Twojej świątyni. Jak imię Twe Boże, tak i chwała Twoja sięga krańców ziemi; prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Ps 47:2
Wielki jest Pan i godny wszelkiej chwały – w mieście Boga naszego, na świętej Jego górze.
Chwała Ojcu…
O Boże, przyjęliśmy Twe miłosierdzie w pośrodku Twojej świątyni. Jak imię Twe Boże, tak i chwała Twoja sięga krańców ziemi; prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Ps 47:10-11.
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui: secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terræ: justítia plena est déxtera tua.
Ps 47:2.
Magnus Dóminus, et laudábilis nimis: in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
Glória Patri…
Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio templi tui: secúndum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terræ: justítia plena est déxtera tua.
Użycz nam łaskawie, prosimy Cię Panie, stałej prawości ducha w myśleniu i działaniu, abyśmy, nie mogąc istnieć bez Ciebie, zdołali żyć zgodnie z Twą wolą.
Przez Pana…
Largíre nobis, quǽsumus, Dómine, semper spíritum cogitándi quæ recta sunt, propítius et agéndi: ut, qui sine te esse non póssumus, secúndum te vívere valeámus.
Per Dominum…
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Rz 8:12-17
«Abba (Ojcze)!» – to modlitwa Chrystusa, wyrażająca żar Jego miłości ku Ojcu; jest ona również najgłębszym wyrazem naszego miłosnego oddania się Bogu.
Bracia: Nie ciała dłużnikami jesteśmy, abyśmy według ciała żyć mieli. Jeśli bowiem według ciała żyć będziecie, pomrzecie; ale jeśli duchem sprawy ciała umartwicie, żyć będziecie. Którychkolwiek bowiem ożywia Duch Boży, ci są synami Bożymi. Bo nie otrzymaliście ducha niewoli, znów ku bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów i w duchu tym wołamy: Abba (Ojcze)! A sam Duch daje świadectwo duchowi naszemu, żeśmy synami Bożymi. A jeśli synami, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa.
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Romános
Rom 8:12-17
Fratres: Debitóres sumus non carni, ut secúndum carnem vivámus. Si enim secúndum carnem vixéritis, moriémini: si autem spíritu facta carnis mortificavéritis, vivétis. Quicúmque enim spíritu Dei aguntur, ii sunt fílii Dei. Non enim accepístis spíritum servitútis íterum in timóre, sed accepístis spíritum adoptiónis filiórum, in quo clamámus: Abba - Pater. - Ipse enim Spíritus testimónium reddit spirítui nostro, quod sumus fílii Dei. Si autem fílii, et herédes: herédes quidem Dei, coherédes autem Christi.
Ps 30:5; 70:1
Bądź mi Boże obrońcą, bądź zamkiem warownym, abyś mnie ocalił.
℣. Boże, do Ciebie się uciekam, Panie, niechaj się nie zawstydzę na wieki.
Ps 47:2
Wielki jest Pan i godny wszelkiej chwały, w mieście Boga naszego, na świętej Swej górze.
Ps 30:3
Esto mihi in Deum protectórem, et in locum refúgii, ut salvum me fácias.
Ps 70:1
℣. Deus, in te sperávi: Dómine, non confúndar in ætérnum.
Ps 47:2
Magnus Dóminus, et laudábilis valde, in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 16:1-9
Jezus nie pochwala nieuczciwości włodarza. Stawia jednak za wzór jego przezorność w zabezpieczaniu sobie przyszłości i wzywa, byśmy zabezpieczyli naszą przyszłość wieczną. Z dóbr doczesnych winniśmy tak korzystać, aby pomnażały nasze zasługi.
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim tę przypowieść: «Był człowiek pewien bogaty, który miał włodarza, a tego zniesławiono przed nim, jakoby trwonił dobra jego. I przywoławszy go rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z włodarstwa twego, już bowiem nie będziesz mógł włodarzyć. I mówił włodarz do siebie: co ja pocznę, gdy pan mój odejmie mi włodarstwo? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, aby gdy będę złożony z włodarstwa, przyjęli mię do domów swoich.
Zwoławszy tedy z osobna dłużników pana swego, powiedział pierwszemu: Ile jesteś winien panu memu? A on rzekł: Sto barył oliwy. I powiedział doń: Weź zapis swój i siądź natychmiast, a napisz pięćdziesiąt. Potem rzekł do drugiego: A ty ileś winien? A on odpowiedział: Sto korców pszenicy. I rzekł mu: Weź zapis twój, a napisz osiemdziesiąt. I pochwalił pan przewrotnego włodarza, że roztropnie uczynił. Albowiem synowie tego świata roztropniejsi są wśród podobnych sobie niż synowie światłości. A ja wam powiadam: Czyńcie sobie przyjaciół z mamony niesprawiedliwości, aby gdy pomrzecie przyjęto was do wiecznych przybytków».
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 16:1-9
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Homo quidam erat dives, qui habébat víllicum: et hic diffamátus est apud illum, quasi dissipásset bona ipsíus. Et vocávit illum et ait illi: Quid hoc audio de te? redde ratiónem villicatiónis tuæ: jam enim non póteris villicáre. Ait autem víllicus intra se: Quid fáciam, quia dóminus meus aufert a me villicatiónem? fódere non váleo, mendicáre erubésco. Scio, quid fáciam, ut, cum amótus fúero a villicatióne, recípiant me in domos suas. Convocátis itaque síngulis debitóribus dómini sui, dicébat primo: Quantum debes dómino meo? At ille dixit: Centum cados ólei. Dixítque illi: Accipe cautiónem tuam: et sede cito, scribe quinquagínta. Deínde álii dixit: Tu vero quantum debes? Qui ait: Centum coros trítici. Ait illi: Accipe lítteras tuas, et scribe octogínta. Et laudávit dóminus víllicum iniquitátis, quia prudénter fecísset: quia fílii hujus sǽculi prudentióres fíliis lucis in generatióne sua sunt. Et ego vobis dico: fácite vobis amicos de mammóna iniquitátis: ut, cum defecéritis, recípiant vos in ætérna tabernácula.
Ps 17:28; 17:32
Ty wybawiasz naród uniżony, a pognębiasz oczy wyniosłe, bo któż prócz Pana jest Bogiem?
Ps 17:28; 17:32
Pópulum húmilem salvum fácies, Dómine, et óculos superbórum humiliábis: quóniam quis Deus præter te, Dómine?
Boże, Tyś w doskonałości jednej Hostii zebrał rozmaitość ofiar Starego Zakonu – przyjmij ofiarę, którą Ci wierni poddani składają i uświęć je, jakoś błogosławił dary Abla, a to, co każdy złożył na chwałę Majestatu Twego niechaj wszystkim posłuży ku zbawieniu.
Przez Pana…
Súscipe, quǽsumus, Dómine, múnera, quæ tibi de tua largitáte deférimus: ut hæc sacrosáncta mystéria, grátiæ tuæ operánte virtúte, et præséntis vitæ nos conversatióne sanctíficent, et ad gáudia sempitérna perdúcant.
Per Dominum…
Prefacja zwykła
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
Communis
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti jubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Ps 33:9
Skosztujcie i zobaczcie jak słodki jest Pan. Szczęśliwy człowiek, który mu ufa.
Ps 33:9
Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus: beátus vir, qui sperat in eo.
Panie, niech niebieski Sakrament odnowi nasze dusze i ciała, abyśmy doznali skutków tego, co ze czcią sprawujemy.
Przez Pana…
Sit nobis, Dómine, reparátio mentis et córporis cæléste mystérium: ut, cujus exséquimur cultum, sentiámus efféctum.
Per Dominum…