Missale
Meum

O niewysłowione szczęście zajaśniało

O NIEWYSŁOWIONE SZCZĘŚCIE ZJAŚNIAŁO, \ Gdy Słowo wcielone Serce swe nam dało. Cud Boskiej miłości, o duszo ludzka, głoś; \ Ku wiecznej światłości dźwięki swej pieśni wznoś.

2\. Jakież na tej ziemi skarby posiadamy! \ Bóg mieszka z grzesznymi, Serce Jego mamy. Cud Boskiej...

3\. Miłość świat ten cały w niebo zamieniła, \
Gdy w tej Hostii małej Serce Boże skryła. Cud Boskiej...

4\. O anielskie chóry, o wybrani Pana, \ Przyjdźcie z niebios góry upaść na kolana. Cud Boskiej...

5\. Przyjdźcie Sercu temu śpiewać razem z nami, \
Przyjdźcie pieśni Jemu nucić z grzesznikami. Cud Boskiej...

6\. Lecz czy żąda tego Serce Jezusowe? \ Ach, milsze dla Niego są łzy grzesznikowe. Cud Boskiej...

7\. Bo nie do anioła zwraca słowo swoje, \
Lecz do ludzi woła: „Daj mi serce twoje!" Cud Boskiej,..

8\. Jako hołd wdzięczności serca Sercu dajmy, \ W bólu i radości zawsze Je kochajmy. Cud Boskiej...

9\. A nam Serce Boże po cierpieniach w świecie \
Szczęścia wieczystego w raju wieniec splecie. Cud Boskiej...