Missale
Meum

Sław, języku

SŁAW, JĘZYKU, tajemnicę Ciała i najdroższej Krwi, \ Którą, jako łask krynicę, wylał w czasie ziemskich dni. \ Ten, co Matkę miał Dziewicę, Król narodów godzien czci.

2\. Z Panny czystej narodzony, posłań zbawić ludzki ród, \ Gdy po świecie na wsze strony ziarno słowa rzucił w lud, \ Wtedy cudem niezgłębionym zamknął swej pielgrzymki trud.

3\. W noc ostatnią przy wieczerzy z tymi, których braćmi zwał, + Pełniąc wszystko, jak należy, czego przepis prawny chciał, \ Sam Dwunastu się powierzył i za pokarm z rąk swych dał.

4\. Słowem więc Wcielono Słowo chleb zamienia w Ciało swe \ Wino Krwią jest Chrystusową, darmo wzrok to widzieć chce: \* Tylko wiara Bożą mową pewność o tym w serca śle